Eerst en vooral we hebben vrijwel GEEN SPOILERS. Als je de film nog niet zag, maar hem nog wil zien. Dan hebben we ervoor gezorgd dat dat zonder enig probleem na het lezen van deze recensie (of bekijken van de beknopte versie) nog alles een verrassing blijft! Als je een knop ziet staan met “SHOW”, dan kun je ervoor kiezen om daarop te klikken en de mogelijke spoiler te lezen. Klik je er niet op dan blijft dat deel van de recensie voor jou verborgen!!!
Als je meer wil, kun je de geschreven recensie lezen. Deze is wat uitgebreider!
_________________________________________________________
De geschreven recensie:
Bij Cineme.be hebben we een geheim. We hebben in alle stilte een hoogtechnologische test ontwikkeld om wetenschappelijk vast te stellen in hoeverre een film boeiend is of niet. De kleine details gaan we niet uiteen zetten maar grotendeels komt het hierop neer: Men neme één vermoeide Stijn en laat hem de film bekijken in diezelfde vermoeide staat. Als hij dan in slaap valt, is de film gebuisd, blijft hij wakker dan kunnen we spreken van een succes.
“Tron: Legacy” is geslaagd voor de test! Maar laat het wel duidelijk zijn, we hadden er meer van verwacht. Voornamelijk de plot en het tempo konden beter.
Na de titels en de nodige vader-zoon beelden, begint de film met Sam, de protagonist, die met de nodige vakkennis inbreekt bij Encom, een bedrijf waar hij zelf de meeste aandelen van bezit. Deze intro is natuurlijk niet toevallig. Als de man later in de virtuele wereld terecht komt, maakt hij gebruik van diezelfde technieken om te overleven. Zo leggen ze ons zijn behendigheid uit en wordt de toon van de film gezet!
Uiteindelijk leidt zijn tocht hem tot in de digitale grid, waar vrij snel de spectaculairste beelden van de hele film op ons worden losgelaten. Alles in deze digitale stad ziet er geweldig uit. Visueel is de film dan ook tot in de puntjes af! In de intro waarin de vader-zoon relatie wordt getoond, is het gezicht van Jeff Bridges computer geanimeerd. Want zijn digitale kloon Clu blijft eeuwig jong en moet er dus net zo uitzien. De animatie zit goed, al blijf je merken dat het animatie is. Er is nog geen één film in geslaagd om de fysieke acteur echt 100% waarheidsgetrouw in 3D weer te geven. Om één of andere reden ontbreekt het leven in de blik en blijven emoties moeilijk weer te geven.
Qua beelden doet de film wat denken aan Avatar: sterk gesatureerde kleuren in een fantastische virtuele omgeving. Al heeft Tron natuurlijk niets van het organische waar Avatar zo in uitblinkt.
We gaan sterk in op het visuele maar de film is op dit aspect gewoon ijzersterk.
Ook auditief worden we verwend. De soundtrack, die volledig bestaat uit Daft Punk nummers, sluit perfect aan bij de digitale omgeving. De typische Daft Punk beats zijn letterlijk gemixt voor de film en versterken de emoties.
Maar even sterk als de productie van de film is, zo veel hiaten vertoont het verhaal.
In de aanloop naar de climax moet de toeschouwer gewoon voldoening nemen met het feit [spoiler]dat een digitaal personage plots gewoon van kant veranderd.[/spoiler]
“I fight for the users.” en daar is de plotse wending. Sorry maar hier nemen we GEEN voldoening mee. [spoiler]Een slechterik die plots beseft “eigenlijk was ik een goeie”[/spoiler], dat is gewoon slecht of lui schrijfwerk. Daarnaast heeft iedereen in de digitale wereld een soort van harde schijf op zijn rug die tevens dienst doet als wapen, als je het juist weet te hanteren. [spoiler]Tijdens een gevecht beslist Tron tussenbeiden te komen en in plaats van zijn schijf te gebruiken, loopt hij op de anderen af en laat zich zo veel te gemakkelijk overmeesteren. Gewoon één schijfworp en er waren geen problemen meer geweest.[/spoiler] Onlogische situaties als deze komen wel vaker voor in “Tron: Legacy”. [spoiler]Op het eind doet Jeff Bridges iets waardoor alles min of meer goed komt.[/spoiler] Maar waarom deed hij dat niet meteen? Dan waren alle problemen van de baan!
Tot slot het tempo… Het begint goed, na de vader-zoon beelden, krijg je een spectaculaire intro waarin moto’s, basejumpen, inbraak en technische snufjes mooi worden afgewisseld. Vervolgens krijg je de spectaculaire intrede in de digitale wereld maar na z’n [spoiler]ontsnapping[/spoiler] volgen verklarende dialogen die het tempo compleet uit de film halen. En dat tempo keert op geen enkel ogenblik nog helemaal terug. Zelfs de climax met z’n minder sterke plotwendingen kan geen 100% boeien. Spijtig, met een sterk verhaal was dit een topfilm geweest.
Over het algemeen kan ik concluderen dat de film qua productie héél goed zit. Qua casting stoorden we ons enkel aan de manier van wandelen van Garrett Hedlund die het hoofdpersonage voor z’n rekening neemt. Als je je een typische macho wandelgang inbeeldt, armen en benen een beetje geopend, handen als klauwen en zwaaien met de heupen, zit je ongeveer juist. Afgezien daarvan waren het de juiste personen op de juiste plaats en alle acteurs deden hun werk meer dan naar behoren. De visuele pracht kent amper zijn gelijke. Maar toch, een film zonder degelijk verhaal blijft maar een opeenvolging van foto’s natuurlijk.
Helaas voor ‘Tron: Legacy’ er zat veel meer in. Het wordt een 6,5 op 10 dus!
[photosmash id=9]regie: Joseph Kosinski (knap werk voor zijn debuut-film)
Hij kreeg trouwens al groen licht voor het vervolg: “Tron: Uprising”
Cast: Jeff Bridges, Garrett Hedlund, Bruce Boxleitner, Olivia Wilde, Michael Sheen, James Frain, Beau Garrett
Geschreven door: Adam Horowitz, Edward Kitsis, Lee Sternthal
Muziek: Daft Punk
Studio: LivePlanet
Gedistribueerd door: Walt Disney Pictures
Duur: 127 minuten
Cineme.be
[spoiler]Stijn[/spoiler]
Recensie ingesproken door: Astrid!
The post Tron: Legacy! Onze 1ste recensie! appeared first on Cineme.